Powoli zbliżają się święta. Warto więc poznać stare lasowiackie obyczaje i tradycje związane z tym okresem. Z takiej możliwości skorzystali uczniowie klasy I Samorządowego Liceum Ogólnokształcącego.
W pierwszej części spotkania przedstawiona została krótka historia lasowiacczyzny. Poruszone zostały tematy osadnictwa, sposobu utrzymania, codziennych zajęć, strojów. W drugiej części omówiono tradycje i obyczaje świąteczne.
Boże Narodzenie, Nowy Rok, Trzech Króli to najbogatszy zespół zwyczajów i obrzędów lasowiackich. Do wieczoru wigilijnego przygotowywano się już od początku grudnia. W czasie Adwentu poszczono, chodzono na roraty, bielono izby i porządkowano domy, przygotowywano zapasy świąteczne m.in. mielenie mąki, wypieki bułek zwanych pospolicie plackami. Przygotowanie lasowiackiej Wigilii było bardzo pracowite. Zwyczaje można podzielić na 3 grupy: zajęcia i przesądy całego dnia, obrzędy związanie z kolacją- pośnikiem i prace oraz wróżby po wieczerzy (wróżenie urodzaju, pogody). Na stole oprócz sianka pod białym obrusem nie mogło zabraknąć takich specjałów jak: barszcz z grzybami podawany z ziemniakami z olejem i cebulą, kapusty z grochem, pierogów z kapustą i grzybami. Pojawiały się krupy czyli kasze - jęczmienna i jaglana. Dzień Bożego Narodzenia był uroczystym świętem, w którym nie wykonywano żadnych prac, ani się nie odwiedzano wzajemnie. Zaś dzień św. Szczepana to okres kolędowania i zabawy. Młodzież uczestnicząca w spotkaniu mogła porównać zwyczaje świąteczne w swoich domach i zastanowić się, ile lasowiackich tradycji przetrwało do dnia dzisiejszego.
